Miss Izzy - Άπλωσε το "χέρι" σου... να η πρώτη ξυλιά!

Θα μπορούσε η καρδιά να βγαίνει από το σώμα μας σαν το τρίτο μας άκρο. Ένας γοητευτικός μυς η καρδιά. Ένα χέρι με ανοιχτή παλάμη, γραμμένη με όλη τη μοίρα μας πάνω. Μπορείς να τη δεις σε γύψο βαλμένη  με υπογραφές και ευχές. Σε σκανδάλη τοποθετημένη είτε ανεβασμένη στα μεγάλα της κέφια. Σε τσέπη χωμένη όταν ψάχνει κλειδιά ή όταν ψάχνει ψηλά γιατί τα χοντρά δεν περνάνε. Αγκαζέ περασμένη για να νιώθει ζεστά, πίσω από την πλάτη κρυμμένη όταν κλέβει..στεγνά. Σημάδι σε μάγουλο, γροθιά η καρδιά στην καρδιά. Αυτή είναι η καρδιά. Ένα πώμα σε ένα στόμα κλειστό. Ζωγραφισμένη με άλλες καρδιές, τοποθετεί μία-μία τις σφαίρες όταν ψάχνει ρευστό. Η καρδιά κολλάει σε άλλες καρδιές και χτυπάει βροντερά στα τραπέζια όταν λέει το «όχι». Τραβάει κουπί και δένει σχοινιά και παίζει ζαριές. Η καρδιά είναι αυτή που λύνει τους κόμπους. Τα μάτια τα κλείνει αυτή. Το μαξιλάρι πιέζει και σταματά αναπνοές. Χαϊδεύει, σε πετάει ψηλά, σου μαζεύει τα μαλλιά να φανούνε τα μάτια, σου τραβάει τ'αυτιά. Ζητιανεύει η καρδιά. Θα μπορούσε η καρδιά να είναι σίγουρα η τρίτη λαβή. Να ανατριχιάζει στο χάδι, όταν ακούει αυτά που θέλει να λες. Η καρδιά έχει το ξυράφι, το ρολόι δεμένη σε αυτή, από την καρδιά ξεγλιστρά το δικό μας το χέρι. Η καρδιά παλαμάκια χτυπά, ξέρει να τσουγκρίζει το ποτό μας το βράδυ. Η καρδιά συμφωνίες σφραγίζει… Η καρδιά τις σκίζει μετά. Ας μείνει καλύτερα στο στήθος βαθειά.