Δώσε μου ένα λόγο, είναι επείγον!

Η χρονιά που μόλις μπήκε, χωρίς αμφιβολία θα είναι η δυσκολότερη που έχουμε αντιμετωπίσει μέχρι τώρα. Φόροι μαζεμένοι, μισθοί μειωμένοι, συντάξεις σχεδόν ανύπαρκτες. Το κράτος παλεύει με τον κακό δαίμονα του χρέους και των δημοσιονομικών, εμείς παλεύουμε με το κράτος γιατί δε βγαίνουν τα δικά μας "δημοσιονομικά", ένα παρατεταμένο αλαλούμ το οποίο καλούμαστε να ξεπεράσουμε.

Η κυβέρνηση δείχνει μια προσπάθεια να φέρει βόλτα την κατάσταση, δείχνοντας ή τουλάχιστον θέλοντας να δείξει ένα σκληρό πρόσωπο το οποίο δεν ανέχεται πολιτικές του παρελθόντος και δεν αναλώνεται σε ανούσιες διαπραγματεύσεις , επιστρατεύοντας συνδικαλιστές, αντιμετωπίζοντας βίαια την τρομοκρατία, ικανοποιώντας το κοινό αίσθημα των αδικημένων των προηγούμενων ετών που απήυδησαν από το συνδικαλισμό και την νοοτροπία των κρατικών φορέων. Σε μεγάλο βαθμό το πετυχαίνει. Υπάρχει αν μη τη άλλο διάθεση για δουλειά. Οι δημοσκοπήσεις επιβραβεύουν εφήμερα την πολιτική αυτή, διατηρώντας τη Νέα Δημοκρατία πρώτη έστω κι αν αυτό μπορεί να συνεπάγεται νέα εισροή ψηφοφόρων από άλλες παρατάξεις και όχι τόσο τη διατήρηση της υπάρχουσας δύναμής της. Όμως αυτή η πολιτική που εφαρμόζεται είναι ο εύκολος δρόμος. Ο ανέξοδος δρόμος της ψηφοθηρίας των αγανακτισμένων, των ακραίων.

Η δύσκολη δουλειά είναι άλλη.

Η φορολογία ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Το πρωτογενές πλεόνασμα για το οποίο θα καυχηθούν στο τέλος του '13 θα είναι πλασματικό. Δεν υπάρχει αποδεκτό πρωτογενές πλεόνασμα με έκτακτους φόρους ή ακόμα με εξόφληση συσορευμένων  φόρων των τριών ετών (όπως τα ΕΤΑΚ κτλ). Αυτά είναι κόλπα Σημιτικά για κουτούς. Και ναι μεν ο Έλληνας ήταν χρόνια κουτός και βολεμένος αλλά τώρα δεν είναι βολεμένος. Και αυτό τον βάζει σε σκέψεις. Σε τέτοιες σκέψεις που θα ξεπεράσει την κουταμάρα του.

Οι τιμές παραμένουν υψηλές. Είμαστε η μόνη χώρα στην οποία δε λειτουργεί ο νόμος προσφοράς και ζήτησης. Δηλαδή τείνουμε να καταργήσουμε θεμελιώδεις νόμους εμείς εδώ. Δε υπάρχει ζητούμενη ποσότητα πετρελαίου και όμως η τιμή του είναι στα ύψη. Δε αγοράζει κανείς ρούχα κι όμως μπαίνεις στις μπουτίκ και βλέπεις τις ίδιες τιμές. Και μάλιστα τιμές υψηλότερες από την Ευρώπη. Και δεν έχει σταματημό. Κινητά, ηλεκτρονικά, ηλεκτρικά είδη. Τα πάντα ψηλά. Οι ηλεκτρολόγοι παίρνουν τα ίδια λεφτά, οι γιατροί τα ίδια, τα σούπερ μάρκετ ανατιμούν τα προϊόντα τους. Πράγματα ασύλληπτα. 

Τα χρήματα που θα έπεφταν στην αγορά τα περιμένουμε ακόμα. Τα χρήματα που θα δίνονταν στις καλοβολεμένες και ανίκανων διοικήσεων τράπεζές μας και θα περνούσαν στις επιχειρήσεις τα περιμένουμε ακόμα. Τα χρέη του δημοσίου που θα εξοφλούνταν ξεχάστηκαν; Ελάχιστα από αυτά έγιναν.

Και μέσα σε όλη αυτή την ανικανότητα αυξάνεται ο φόρος καταθέσεων από 10 σε 15%. Ποιος ο λόγος; Για να φύγουν κι άλλα χρήματα; Για να μην επιστρέψει τίποτα; Με ποια κεφάλαια θα έρθει η ανάπτυξη. Με αυτά που δεν έχει το κράτος; και ήθελαν να το πάνε και 17%. Ανήκουστα πράγματα. 

Αποκρατικοποιήσεις έγιναν; Όχι. 

Και φτάνουμε στο δια ταύτα. Τι κάνουμε από δω και μπρός; Η κοινωνία, ψηφοφόροι και μη της κυβέρνησης ζητάει ένα λόγο να υποστηρίξει αυτή την πολιτική. Δώσε μου ένα λόγο να συνεχίσω να σε στηρίζω. Να μην πάω αλλού. Τι θα συμβεί τελικά αν πάω αλλού; Τελειώνουν τα επιχειρήματα. Θα κατέβουν κι άλλο οι μισθοί; Δεν πάει άλλο. Θα αυξηθεί περεταίρω η φορολογία; Από ποια χρήματα θα πληρωθεί; Θα καταρρεύσουν οι τράπεζες ή μήπως δε θα δίνουν χρήματα στην αγορά; Δίνουν τώρα; Θα κλείσουν κι άλλες επιχειρήσεις; Δεν τις προλαβαίνουμε. 

Πού είναι λοιπόν η σοβαρή επιχειρηματολογία της κυβέρνησης; Πού είναι το έργο που επιτελεί; Απτά. Στην τσέπη μου. Θέλουμε να εμπιστευτούμε το κράτος. Να το εξοφλούμε και να μας εξοφλά. Να το συντηρούμε και να μας συντηρεί. Δίκαια. Χωρίς παραθυράκια και αστερίσκους. Έντιμα.

Δεν έχει αλλάξει τίποτα 30 χρόνια τώρα. Είχαμε μια καλή ευκαιρία η οποία δείχνει να χάνεται. Είχα γράψει παλαιότερα ένα άρθρο με τίτλο "ΟΤΑΝ Η ΣΑΤΙΡΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΙΔΙΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ" http://www.greece-in-greed.blogspot.gr/2010/06/30.html

Ίδια παραμένει. Και ιδού η απόδειξη: