Μαλακίες εις τριπλούν

Οργιάσαμε χθες με την υπόθεση Παπαχρήστου. Στην ελληνική αναβράζουσα κοινωνία, πλέον αρκεί μια τόση δα μαλακία ώστε να ξεσηκώσει θύελλες και να χωρίσει την κοινή γνώμη στα δυο. Το έχουμε ανάγκη λόγω της ευρύτερης καταπίεσης να σηκώνουμε αμέσως το σπαθί μας και να βάλουμε κατά πάντων ή καλύτερα κατά των άλλων.

Αυτό λοιπόν το μικρό φασιστάκι είπε μια μπούρδα:

"Με τόσους Αφρικανούς στην Ελλάδα.. Τουλάχιστον τα κουνούπια του δυτικού Νείλου..θα τρώνε σπιτικό φαγητό!!!"

Διαφωνούμε ή συμφωνούμε με το αν είναι ρατσιστικό ή όχι, θα σας αναλύσω εν συντομία τη δική μου άποψη περί του σχολίου. Κατά τη γνώμη μου το σχόλιο από μόνο του δεν είναι ρατσιστικό. Είναι όμως ρατσιστική η προδιάθεση αυτού που το εκφέρει. Το κάθε σχόλιο διαμορφώνει το χαρακτήρα του από αυτόν που το διατυπώνει. Αν το ίδιο σχόλιο γινόταν από κάποιον ευρύτερα γνωστό ως αντιρατσιστή-προστάτη των δικαιωμάτων των μεταναστών δε θα υπήρχαν καν αντιδράσεις. Αν το ανεκδοτάκι το έλεγε ο Λαζόπουλος στο τσαντίρι θα γελούσαν και οι Αφρικανοί. Όμως το σχόλιο το είπε ένα φασιστάκι και τότε γίνεται ρατσιστικό. Αυτά για το σχόλιο καθ' εαυτό. Πάμε τώρα στα υπόλοιπα που είναι πιο σημαντικά.

Αρχικά πάμε στις αντιδράσεις του κόσμου. Ξεκινήσαμε σαν καλοκουρδισμένα ρομποτάκια αριστεροί-δεξιοί-ακροδεξιοί να διαπληκτιζόμαστε  στα social media, κυρίως twitter, σαν να αναφερόμαστε στο σημαντικότερο γεγονός του πλανήτη. Για το αν μας εκπροσωπεί η κοπελίτσα ως χώρα και ως λαό στους Ολυμπιακούς, θυμηθήκαμε τα Ολυμπιακά ιδεώδη, θυμηθήκαμε αυτά που προβάλλει ο αθλητισμός και λέγαμε και λέγαμε και τσουπ…σκάει ο αποκλεισμός της αθλήτριας από τα χειλάκια του Ι. Κούβελου.

Να ξεκαθαρίσω τη θέση μου λοιπόν για τον αποκλεισμό της αθλήτριας. Τον θεωρώ άδικο. Σε έναν κόσμο όπου ο αθλητισμός έχει καταντήσει βιομηχανία μεταλλίων, διαφημίσεων, ντόπας και τηλεοπτικών δικαιωμάτων είναι άδικο να αποκλείεις κάποιον αθλητή -καθόλα νόμιμο αγωνιστικά- για ένα αμφιλεγόμενο σχόλιό του. Θα τον απέκλειες αν ο αθλητισμός ήταν αυτό που κάποτε σήμαινε για κάποιους, αλλά όχι τώρα. Τώρα είναι υποκρισία να αποβάλλεις την αθλήτρια για σχόλιο στο twitter. Είναι ρεζιλίκι να προσπαθείς να ασκήσεις πολιτική μέσω του αθλητισμού. Είναι ρεζιλίκι να εκμεταλλεύεσαι την ομολογουμένως γκάφα μιας αθλήτριας για να προβάλλεις τον εαυτό σου, την ομοσπονδία σου ή οποιονδήποτε άλλο εξωαγωνιστικό παράγοντα. Ο αθλητισμός δεν είναι μέσω της διπλωματίας μιας χώρας. Αν θέλεις να τηρείς τα ιδεώδη και να λαμβάνεις αποφάσεις στηριζόμενος σε αυτά, θα τηρείς και αυτό.

Όπως και να ‘χει η αθλήτρια αποκλείστηκε από τους αγώνες. Δημιουργεί ένα δεδικασμένο για την ελληνική ομοσπονδία το οποίο θα προκαλέσει κάποια προβλήματα στο μέλλον, αλλά το σημαντικό παραμένει αυτό που ανέφερα στην αρχή του κειμένου. Η ελληνική κοινωνία βράζει και αρκεί μια μαλακία να μας χωρίσει στα δυο. Άκρως ανησυχητικό. Τρομακτικό θα το έλεγα. Τρομακτικό να δίνουμε σε όλα πολιτικές προεκτάσεις με φανατισμό και αδιαλλαξία. Δε θα μας βγει σε καλό. Αυτά.