Δεν πειράζει, δεν πειράζει
αν δε θες να μου μιλάς
αν κρυφά μόνο κοιτάζεις
κι όλο μούτρα μου κρατάς
Μη σε νοιάζει, μη σε νοιάζει
δε θα σπάσει το σχοινί
σαν παιχνίδι να μας μοιάζει
δίχως τέλος και αρχή
Γιατί τα μάτια σου εγώ έχω φιλήσει
στην αγκαλιά σου η καρδιά μου έχει σβήσει
κι οι δυο μας πήγαμε σε όνειρα μετάξι
μαζί σου αγάπη μου εγώ έχω πετάξει
Δεν πειράζει, δεν πειράζει
όταν φτάνω κι ειν' αργά
ούτε θέλω να τρομάζεις
όταν ζούμε χωριστά
Μη σε νοιάζει, μη σε νοιάζει
άμα λείπει το φιλί
σαν παιχνίδι να μας μοιάζει
πάμε πάλι απ την αρχή
Γιατί τα μάτια σου εγώ έχω φιλήσει
στην αγκαλιά σου η καρδιά μου έχει σβήσει
κι οι δυο μας πήγαμε σε όνειρα μετάξι
μαζί σου αγάπη μου εγώ έχω πετάξει.
Δεν αντέχω άλλο έλα,
έλα πάρε με αγκαλιά
να πεθάνουμε στα γέλια
να 'ναι πάλι όπως παλιά
Η μεγαλύτερη αντοχή ενός ανθρώπου αποδεικνύεται όταν συνεχίζει να αγαπά ανθρώπους που δεν έχει. Είναι ψυχοφθόρο, ανελέητο και δύσκολο. Είναι πράγματι τόσο δύσκολο…
Δεν πειράζει όμως. Δεν πείραζε ποτέ… Κάποια πράγματα είναι απλώς ΕΤΣΙ. Δεν γίνεται να είναι ΑΛΛΙΩΣ.
Πώς αλλιώς… ;
Δεν ξέρω αλλιώς… δεν έμαθα ποτέ. Ίσως να μην χρειάζεται αλλιώς τελικά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου