Φίλες και φίλοι αναγνώστες , ζούμε πραγματικά ιστορικές στιγμές , ίσως τις πιο ιστορικές των τελευταίων 60 χρόνων (με μια μικρή εξαίρεση την πτώση του τείχους του Βερολίνου το 1989) και αυτό γιατί τα γεγονότα τούτων των ημερών έχουν παγκόσμιο αντίκτυπο που μπορούν να σηματοδοτήσουν απρόβλεπτες πολιτικές εξελίξεις .
Θα μου πείτε, ρε παληκάρι μου τι παγκόσμιο αντίκτυπο μπορεί να έχει ένα μικρό χρέος μίας μικρής χώρας, εν προκειμένω της Ελλάδας. Χα!!! Εδώ το γκρέμισμα μιας μάντρας, ( τείχος του Βερολίνου), σηματοδότησε την απαρχή του τέλους του ψυχρού πολέμου, ενός πολέμου μισού σχεδόν αιώνα , μεταξύ των δύο μεγαλύτερων υπερδυνάμεων του πλανήτη, ( που κατά τη γνώμη μου ακόμα συνεχίζεται με άλλη μορφή , αλλά αυτό είναι άλλο κεφάλαιο ) .
Ας πάμε τώρα στα δικά μας , μην σας κουράσω κιόλας . Εδώ τα πράγματα πιο σαφή δεν μπορούν να γίνουν. Οι μάσκες έπεσαν. Μετά τα αλεπάλληλα εκβιαστικά διλήμματα τρομοκρατικού χαρακτήρα της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, αν δεν περάσει το τάδε νομοσχέδιο δεν θα εκταμιευτεί η πρώτη δόση , αν δεν περάσει το δείνα νομοσχέδιο δεν θα εκταμιευτεί η δεύτερη δόση και ούτω καθεξής και τα κουτάβια οι βουλευτές τα ψήφιζαν, φτάσαμε στο σημείο μετά απο μεγαλειώδη λαική δυσαρέσκεια βέβαια, ( θα ξυπνάγαμε κάποτε και εμείς ), σε ένα μίνι μπαράζ ανεξαρτητοποιήσεων βουλευτών της κυβερνητικής παράταξης. Αυτή τη στιγμή που γράφω η κυβερνητική πλειοψηφία είναι οριακή. Εδώ τώρα κολλάει το ΣΥΜΠΑΝ. Παραιτείται ο πρωθυπουργός δεν παραιτείται ο πρωθυπουργός, πάμε σε δημοψήφισμα δεν πάμε σε δημοψήφισμα, πάμε σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας δεν πάμε σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας, πάμε σε εκλογές δεν πάμε σε εκλογές και σκάει και το μπουρλότο του Σαμαρά και της Νέας Δημοκρατίας, που δεσμεύεται να στηρίξει μεταβατικό κυβερνητικό σχηματισμό με συγκεκριμένη ατζέντα, ( με λένε ρίζο και όπως θέλω τα γυρίζω ).
Γιατί σας λέω ότι οι μάσκες έπεσαν. Θα γίνουν τα πάντα προκειμένου να μην πάμε σε εκλογές τουλάχιστον τώρα , και περιμένω να γίνουν τα πάντα. Πλέον είναι αντιληπτό και από τις πέτρες ότι οι συσχετισμοί των δυνάμεων έχουν αλλάξει και αν γίνουν εκλογές , ειδικά τα μεγάλα αστικά κόμματα ούτε τον δικό τους σταυρό δεν θα βρουν στην κάλπη (τρόπος του λέγειν ). Μπορεί και να βγει μέχρι και 8κομματική βουλή , με λίγα λόγια μπάχαλο. Μπάχαλο όμως για αυτούς, όχι για εμάς , γιατί μετά άντε να συνεννοηθείς με τους εταίρους, που μια χαρά θα συνεννοηθείς, απλά θα μεταφέρεις το λαικό αίσθημα , του δεν πάει άλλο - ENOUGH - το αυτονόητο δηλαδή. Και εδώ τι γίνεται τώρα; Εδώ είναι το σημείο μηδέν.Ολο το ευρωπαικό οικοδόμημα τρίζει. Αν έχεις έναν ευρωπαικό λαό που ψωμολυσάει και γενική αρχή της ευρωπαικής ένωσης είναι η ευημερία του λαού της και η βελτιστοποίηση του βιοτικού του επιπέδου, τι κάνεις; Εδώ είναι το ερώτημα.
Αν μεθοδευτεί η αποχώρηση της Ελλάδας από την ζώνη του ευρό, και λέω μεθοδευτεί γιατί δεν προβλέπεται από τις συνθήκες, χάνεται εν μία νυκτί το ευρωπαικό κεκτημένο και θα ακολουθήσουν και άλλα κράτη - μέλη στη συνέχεια, κατά συνέπεια τζίφος. Αν πάλι οι ισχυροί ηγέτες εκλογικευτούν και πουν, κάτσε ρε, τι κούρεμα της ψαλίδας, τι κούρεμα 5 πόντους, τι κούρεμα γουλί. Εμείς έχουμε το καρπούζι εμείς και το μαχαίρι, τότε θα αποκαλυφθεί και επίσημα η φούσκα του σάπιου, σαθρού, απάνθρωπου και επαίσχυντου παγκοσμίου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Δηλαδή μετά θα έχουν όλα τα κράτη δικαίωμα να επικαλεστούν την σεισάχθεια, αφού όλοι χρωστάνε σε όλους και τελικά ποτέ δεν ξέρουμε ποιός είναι ο τελικός αποδέκτης. Και αν μετά αυτή η λέξη που τόσο πολύ μαστίζει τους λαούς, η λέξη ΧΡΕΟΣ δεν θα υπάρχει πια στο καθημερινό λεξιλόγιο, τότε δεν θα υπάρχει και αυτός ο υπερπολύτιμος μοχλός πίεσης των ισχυρών έναντι των λιγότερο ισχυρών. Και μετά τι μένει; Μόνο πόλεμος, αλλά πόλεμος δεν μπορεί να γίνει γιατί πλέον έχουν όλοι πυρηνικά όπλα. Πυρηνικά έχουν οι ΗΠΑ, Ρωσία, Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Κίνα, Ινδία, Αγγλία , Πακιστάν και άλλοι. Και τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει οτι δεν κερδίζει κανείς - ΟΛΟΙ χάνουν, οπότε τι γίνεται; Προσπαθούμε να διατηρήσουμε με νύχια και με δόντια την παρούσα κατάσταση.
Αλλά φίλες και φίλοι μου, η παρούσα κατάσταση θα αλλάξει. Σήμερα, αύριο , μεθαύριο , σε ένα μήνα, σε ένα χρόνο; Αυτό είναι νομοτελειακό. Δεν θα γίνουν οι εκλογές μέσα στο 2011; Θα γίνουν το 2013 έτσι και αλλιώς. Αυτές οι δανειακές συμβάσεις θα υπάρχουν ακόμα όμως και ο λαός θα είναι ακόμα πιο εξαθλιωμένος, ακόμα πιο οργισμένος, ακόμα πιο αποφασισμένος από ποτέ. Και οι εξελίξεις θα είναι ακόμα πιο γοργές και με μεγαλύτερες ανατροπές. Οπότε, κουτάβια βουλευτάκια, ΤΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΙ ΑΥΡΙΟ !!!
Αλκιβιάδης Β. Λάμπρου
Θα μου πείτε, ρε παληκάρι μου τι παγκόσμιο αντίκτυπο μπορεί να έχει ένα μικρό χρέος μίας μικρής χώρας, εν προκειμένω της Ελλάδας. Χα!!! Εδώ το γκρέμισμα μιας μάντρας, ( τείχος του Βερολίνου), σηματοδότησε την απαρχή του τέλους του ψυχρού πολέμου, ενός πολέμου μισού σχεδόν αιώνα , μεταξύ των δύο μεγαλύτερων υπερδυνάμεων του πλανήτη, ( που κατά τη γνώμη μου ακόμα συνεχίζεται με άλλη μορφή , αλλά αυτό είναι άλλο κεφάλαιο ) .
Ας πάμε τώρα στα δικά μας , μην σας κουράσω κιόλας . Εδώ τα πράγματα πιο σαφή δεν μπορούν να γίνουν. Οι μάσκες έπεσαν. Μετά τα αλεπάλληλα εκβιαστικά διλήμματα τρομοκρατικού χαρακτήρα της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, αν δεν περάσει το τάδε νομοσχέδιο δεν θα εκταμιευτεί η πρώτη δόση , αν δεν περάσει το δείνα νομοσχέδιο δεν θα εκταμιευτεί η δεύτερη δόση και ούτω καθεξής και τα κουτάβια οι βουλευτές τα ψήφιζαν, φτάσαμε στο σημείο μετά απο μεγαλειώδη λαική δυσαρέσκεια βέβαια, ( θα ξυπνάγαμε κάποτε και εμείς ), σε ένα μίνι μπαράζ ανεξαρτητοποιήσεων βουλευτών της κυβερνητικής παράταξης. Αυτή τη στιγμή που γράφω η κυβερνητική πλειοψηφία είναι οριακή. Εδώ τώρα κολλάει το ΣΥΜΠΑΝ. Παραιτείται ο πρωθυπουργός δεν παραιτείται ο πρωθυπουργός, πάμε σε δημοψήφισμα δεν πάμε σε δημοψήφισμα, πάμε σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας δεν πάμε σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας, πάμε σε εκλογές δεν πάμε σε εκλογές και σκάει και το μπουρλότο του Σαμαρά και της Νέας Δημοκρατίας, που δεσμεύεται να στηρίξει μεταβατικό κυβερνητικό σχηματισμό με συγκεκριμένη ατζέντα, ( με λένε ρίζο και όπως θέλω τα γυρίζω ).
Γιατί σας λέω ότι οι μάσκες έπεσαν. Θα γίνουν τα πάντα προκειμένου να μην πάμε σε εκλογές τουλάχιστον τώρα , και περιμένω να γίνουν τα πάντα. Πλέον είναι αντιληπτό και από τις πέτρες ότι οι συσχετισμοί των δυνάμεων έχουν αλλάξει και αν γίνουν εκλογές , ειδικά τα μεγάλα αστικά κόμματα ούτε τον δικό τους σταυρό δεν θα βρουν στην κάλπη (τρόπος του λέγειν ). Μπορεί και να βγει μέχρι και 8κομματική βουλή , με λίγα λόγια μπάχαλο. Μπάχαλο όμως για αυτούς, όχι για εμάς , γιατί μετά άντε να συνεννοηθείς με τους εταίρους, που μια χαρά θα συνεννοηθείς, απλά θα μεταφέρεις το λαικό αίσθημα , του δεν πάει άλλο - ENOUGH - το αυτονόητο δηλαδή. Και εδώ τι γίνεται τώρα; Εδώ είναι το σημείο μηδέν.Ολο το ευρωπαικό οικοδόμημα τρίζει. Αν έχεις έναν ευρωπαικό λαό που ψωμολυσάει και γενική αρχή της ευρωπαικής ένωσης είναι η ευημερία του λαού της και η βελτιστοποίηση του βιοτικού του επιπέδου, τι κάνεις; Εδώ είναι το ερώτημα.
Αν μεθοδευτεί η αποχώρηση της Ελλάδας από την ζώνη του ευρό, και λέω μεθοδευτεί γιατί δεν προβλέπεται από τις συνθήκες, χάνεται εν μία νυκτί το ευρωπαικό κεκτημένο και θα ακολουθήσουν και άλλα κράτη - μέλη στη συνέχεια, κατά συνέπεια τζίφος. Αν πάλι οι ισχυροί ηγέτες εκλογικευτούν και πουν, κάτσε ρε, τι κούρεμα της ψαλίδας, τι κούρεμα 5 πόντους, τι κούρεμα γουλί. Εμείς έχουμε το καρπούζι εμείς και το μαχαίρι, τότε θα αποκαλυφθεί και επίσημα η φούσκα του σάπιου, σαθρού, απάνθρωπου και επαίσχυντου παγκοσμίου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Δηλαδή μετά θα έχουν όλα τα κράτη δικαίωμα να επικαλεστούν την σεισάχθεια, αφού όλοι χρωστάνε σε όλους και τελικά ποτέ δεν ξέρουμε ποιός είναι ο τελικός αποδέκτης. Και αν μετά αυτή η λέξη που τόσο πολύ μαστίζει τους λαούς, η λέξη ΧΡΕΟΣ δεν θα υπάρχει πια στο καθημερινό λεξιλόγιο, τότε δεν θα υπάρχει και αυτός ο υπερπολύτιμος μοχλός πίεσης των ισχυρών έναντι των λιγότερο ισχυρών. Και μετά τι μένει; Μόνο πόλεμος, αλλά πόλεμος δεν μπορεί να γίνει γιατί πλέον έχουν όλοι πυρηνικά όπλα. Πυρηνικά έχουν οι ΗΠΑ, Ρωσία, Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Κίνα, Ινδία, Αγγλία , Πακιστάν και άλλοι. Και τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει οτι δεν κερδίζει κανείς - ΟΛΟΙ χάνουν, οπότε τι γίνεται; Προσπαθούμε να διατηρήσουμε με νύχια και με δόντια την παρούσα κατάσταση.
Αλλά φίλες και φίλοι μου, η παρούσα κατάσταση θα αλλάξει. Σήμερα, αύριο , μεθαύριο , σε ένα μήνα, σε ένα χρόνο; Αυτό είναι νομοτελειακό. Δεν θα γίνουν οι εκλογές μέσα στο 2011; Θα γίνουν το 2013 έτσι και αλλιώς. Αυτές οι δανειακές συμβάσεις θα υπάρχουν ακόμα όμως και ο λαός θα είναι ακόμα πιο εξαθλιωμένος, ακόμα πιο οργισμένος, ακόμα πιο αποφασισμένος από ποτέ. Και οι εξελίξεις θα είναι ακόμα πιο γοργές και με μεγαλύτερες ανατροπές. Οπότε, κουτάβια βουλευτάκια, ΤΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΙ ΑΥΡΙΟ !!!
Αλκιβιάδης Β. Λάμπρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου