Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

Miss Izzy - Ένα παιδί που περπατάει με τα χέρια


Ένας στίχος που περιγράφει με ακρίβεια το συναίσθημα μου όταν σκέφτομαι άτομα που με έχουν οικειοποιηθεί.

Δεν έχει να κάνει με τους ανθρώπους που αγαπώ…
Έχει να κάνει με εκείνους στους οποίους δεν μπορώ να πω ΟΧΙ. Δεν μπορώ να αρνηθώ… να τους αρνηθώ.
Η αστερόσκονη που «συνθέτουν» με το κιλό και με λούζει κάθε φορά που βρίσκομαι κοντά τους… αυτή τα φταίει όλα. Ένα πέπλο που με σκεπάζει και δίχως να το καταλάβω με παγιδεύει.


Λευκά χρώματα, καθαρά… Μέσα μου.
Μέσα στο μυαλό μου… Στο σκοτεινό άπατο πηγάδι.


Ύστερα… όταν η μαγική ουσία τελειώνει και οι αλυσίδες μου σκουριάζουνε και σπάνε, πέφτουν ένας-ένας οι κρίκοι χαμηλά. Η καθαρότητα αποσύρεται και δίνει θέση σε σκουριασμένα μοναχικά κυκλάκια. Μια σκουριά που μαρτυρά ότι κάποτε, κάπως, κάπου, κάποιος υπήρχε. Μια συνηθισμένη αντίδραση, αμοιβαία, αναγκαία, αναπόφευκτη. Προσφέρω το οξυγόνο μου και τη δροσιά μου… συναντώ τα σίδερα και απελευθερώνεται αβίαστα το λευκό χρώμα στην ατμόσφαιρα. Μέχρι να ανοιγοκλείσω τα μάτια μου μια καφέ επίστρωση έχει πάρει τη θέση στα τοιχώματα του νου. Μια σκουριά που θέλει απίστευτη δουλειά από μέρους μου να φύγει.

Μια αντίδραση που δεν ανατρέπεται… απλά επιβραδύνεται με τα χρόνια και τη σωστή «επινικέλωση».




2 σχόλια:

  1. oi alisides skourgiazoun giati to ""paidi"" megalwse ..kai ema8e na dagwnei!to 8ema einai gia na petixei i sidirisi kai na iparxoun ekrikseis asteroskonis to paidi na parameinei paidi mesa sti sxesi pou exete dimiourgisei mazi tou eseis miss izzy!alla kamia fora den adexei auti tin ka8arotita tou leukou kai 8elei na to brwmisei kai brwmizei mazi ka8e teleia pou to apotelei ..lipon esi eisai auti i teleia apla den boreis na kaneis tipota giati to leuko einai toso adinamo xrwma..omws toso "ka8aro" pou den to niazei...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αδύναμο χρώμα δε θα το έλεγα το λευκό... ίσως γιατί στην πραγματικότητα το λευκό περιέχει όλα τα υπόλοιπα χρώματα μέσα του. Δεν τα βλέπουμε κι όμως είναι εκεί... χαμένα στην αντανάκλαση. Όλα ξεκινούν από το άσπρο ασχέτως αν καταλήγουν στο μαύρο, το πιο απορροφητικό... την "απουσία" των χρωμάτων. Face to face λοιπόν. Μια πεντακάθαρη τελεία, λευκή-λευκή, απειλείται απο την άμαυρη ύλη. Βρωμίζει... αλλά είναι τόσο "καθαρή" που δεν τη νοιάζει ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή