Η διακυβέρνηση δεν είναι μόνο οικονομία. Συγκεντρώσου.

Καλώς ή κακώς οι τελευταίες εκλογές κινούνται γύρω από το θέμα της οικονομίας. Της επιβολής ή μη νέων μέτρων, μείωσης μισθών, συντάξεων, συρρίκνωση του κράτους, απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων κοκ. Η οικονομική πολιτική στα προγράμματα των κομμάτων με τις γνωστές αλήθειες και τα ακόμη πιο γνωστά ψέμματα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Η ΝΔ με φοροελαφρύνσεις, μειώσεις ΦΠΑ και ανάπτυξη, το ΠΑΣΟΚ τα δικά του επιλεκτικά, το ΚΚΕ με νέες κολεκτίβες και ασυναρτησίες, ο ΣΥΡΙΖΑ πιο ώριμος αλλά αέρας φρέσκος, ο Καμμένος άσχετος, Ο Κουβέλης μεταξύ ΠΑΣΟΚ - ΚΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ - Καμμένου και ΝΔ, η ΧΑ απλώς ΧΑ... Και μετά έπονται οι μικροί που μπαίνουν δεν μπαίνουν βουλή. Ντόρα, Μάνος  και οι πιο μικροί Τζήμερος, Καζάκης, Aνταρσύα και ξέρω εγω τι άλλο. Όλοι με πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής, ριζικών ανανεώσεων, αναδιοργάνωσης του κράτους...

Και καλά ως εδώ. Μπορεί και οι μικροί, οι φρέσκοι, οι εκτός πολιτικού συστήματος να είναι έντιμοι και αμόλυντοι. Όμως δεν είναι το παν η οικονομία για μια χώρα. Δεν είναι μόνο η αυξηση του ΑΕΠ και οι μειώσεις μισθών, οι επιδοτήσεις και το ΕΣΠΑ. Η διακυβέρνηση μιας χώρας δεν είναι αστείο πράγμα, ούτε ραδιοφωνική εκπομπή. Δεν έχει διαφημίσεις. Έχει και διπλωματία, έχει και συγκρούσεις, έχει και βέτο, έχει και την αντιμετώπιση κακών γειτόνων, έχει και πετρέλαια, έχει στρατιωτική διοίκηση. Πράγματα για τα οποία ως αρχηγός κράτους χρειάζεσαι κύρος, δύναμη, εξυπνάδα, ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Δεν είναι μόνο Eurogroup η διακυβέρνηση μιας χώρας. Δεν είναι μόνο ραντεβού με την Τρόικα και ανακοινώσεις. Δεν μπορεί να κυβερνήσει μια χώρα ένας καλός λογιστής. Ακόμα και ο καλύτερος. Μπορεί να είναι ένας πολύ καλός σύμβουλος, ένας καλός υπουργός οικονομικών. Ναι. Αλλά όχι πρωθυπουργός μιας χώρας. Η χώρα χρειάζεται πυγμή και κύρος. Κότσια ρε παιδί μου. Να ξέρεις να ελισσεσαι. Να γνωρίζεις τι θα κάνεις αν στην πέσει η Τουρκία. Που θα στραφείς, τι θα ζητήσεις. Να ξέρεις με ποιους θα συμμαχήσεις για το σκοπιανό, το κυπριακό, να γνωρίζεις ηγέτες. Να ξέρεις να διεκδικείς, τι, από ποιους, πότε. Ποιος μικρός μπορεί να το κάνει αυτό; Μπορεί ο Καζάκης ή ο Καμμένος ως πρωθυπουργοί να αντιμετωπίσουν μια εθνική κρίση; Επειδή έχουμε ισοπεδώσει πλήρως την πολιτική ικανότητα βάσει οικονομικών στοιχείων και αποτελεσμάτων σημαίνει πως δε χρειάζονται άλλα προσόντα εκτός από λογιστικά; Δηλαδή ο Μαριάς ή η Ανταρσύα θα θέσει βέτο  ονομασίας στα Σκόπια κόντρα στους Αμερικάνους; Ή μήπως θα κοντράρουν τον Ερντογάν που τους κάνει μια χαψιά; Μην τρελαθούμε. Να ξέρουμε τι ψηφίζουμε.

Και ξαναλέω, είναι καλοί όλοι αυτοί. Είναι καλά και έντιμα στελέχη. Στελέχη. Σύμβουλοι. Που μπορεί κάποιοι να εξελιχθούν σε ηγέτες. Ίσως. Ίσως και όχι. Γνωρίζω το ερώτημα. Δηλαδή να ψηφίσουμε αυτούς που μας έφεραν ως εδώ; Να ψηφίσω την Ντόρα, το Μάνο, το Σαμαρά ή το Βενιζέλο επειδή έχουν κύρος και στα υπόλοιπα είναι άσχετοι; Να ψηφίσω την Αλέκα να μας κλείσει τα σύνορα και να καλλιεργούμε όλοι πατάτες; Αυτό είναι δική σου απόφαση. Εσύ θα τα σταθμίσεις, θα τα ζυγίζεις και την Κυριακή θα αποφασίσεις. Εσύ για μένα, εγώ για σένα...όλοι μας για τη χώρα μας.