Miss Izzy - Πλασματικές Στεριές

Στα πρόσωπα των φίλων μου σε είδα δυό φορές

Οι δυό γίνανε τέσσερις και οι τέσσερις οχτώ

Αρνήσου, αφοπλίσου…

δεν είναι πια σαφές

Γνώριμα και ανώριμα…

δε ζήτησα αυτό

Έπαιξα και πόνταρα

φορές πολλές κοφτές

Επέτρεψα και απαίτησα…

μου έκλεψες καιρό

Ανέπνευσα, κατάλαβα,

επέλεξα μεριές

Στα πρόσωπα των φίλων μου αντίκρισα σωρό

Τα λάθη μου, τα πάθη μου,

εικόνες με φωνές

Και γέλασα, αμέλησα…

το είδα πως μπορώ

Ξεχάστηκα και έσβησα,

θυσίασα στιγμές

Απίστευτο, απάνθρωπο

στον άνεμο φτερό

Με έστειλες και μου ’ταξες

τις πράσινες στεριές

Δεν είδα τίποτα, δεν ήταν τίποτα και γύρισα…

περπάτημα γοργό

Τα πρώτα βήματα. Οι πρώτες λέξεις…

Πιο λάθος. Πιο σωστές.

Ναΐς Αθανασάκου