Miss Izzy - Corazón

Καρδιά που σφίγγεται.
Σαν θηλειά στο λαιμό τα χέρια γύρω της… όμως μιλάς για καρδιά και όχι για λαιμό.

Με ένα μαγικό τρόπο κοιτάς μέσα στο σώμα σου και την παρατηρείς, την επεξεργάζεσαι.
(Ράμματα γεμάτη).

Έντονα κόκκινα σημεία που υποδηλώνουν ότι μερικά από τα «κουτάκια» της είναι κατειλημμένα. Ευχάριστο.
(Ράμματα γεμάτη).

Μαύρα παντζούρια… «κουτάκια» στοιχειωμένα. Δυσάρεστο.
(Ράμματα γεμάτη)…

Άλλοτε χτυπάει ζωηρά και οι κλωστές αντέχουν και άλλοτε νομίζεις πως σταματά και οι κλωστές χαλαρώνουν… Μικρές «κλειδαρότρυπες» ανοίγουν και δειλά κοιτάζεις μέσα. Σαν ταινία οι στιγμές καρέ-καρέ περνούν μπροστά σου. Σου θυμίζουν το σκίσιμο, το ράψιμο, το κάψιμο στο τέλος.

Χτύπα… Χτύπα δυνατά, ενθουσιάσου! Σφίξτε τις κλωστές, κλείσε τις τρύπες. Γύρνα σε αυτά που ξέρεις καλά, τα οικεία και τα γνώριμα. Κάντο να τελειώνουμε…

Λακουβίτσες διακρίνονται. Σημάδια από παλιές πληγές που επουλώθηκαν. Ανακουφιστικό.
(Ράμματα γεμάτη).

Χαρακιές, βαθιές τομές, νυχιές, σκαλισμένα γράμματα. Περίεργο τοπίο. Τρομαχτικό.
(Ράμματα γεμάτη).

Σιδερένια μπαλώματα. Προστασία σου μυρίζει. Σκληρό και κρύο.
Ράμματα ανοιγμένα. Πλημμύρα σου θυμίζει. Ανησυχητικό.



Η καρδιά σε άκουσε. Χτύπησε δυνατά… Πιο δυνατά από όσο άντεχε.
Η καρδιά σε άκουσε.

Ηρέμησε… σταμάτα να χτυπάς, σύνελθε. Ράψε τις πληγές. Γύρνα σε αυτά που ξέρεις καλά, τα οικεία και τα γνώριμα. Κάντο να τελειώνουμε.

Και εκείνη σε άκουσε. Δυνάμωσε. Και την κοιτάς… με τα οικεία και τα γνώριμα…
Με ράμματα γεμάτη.

Ναΐς Αθανασάκου