Έχω φίλες εγκάρδιες. Φίλες που μόλις χαμογελώ γίνονται ο καθρέφτης μου για να θυμάμαι πως όμορφο είναι να είσαι ευτυχισμένος.
Έχω φίλες ξεχασμένες. Φίλες που με λούζουν με ευχάριστες αναμνήσεις όταν τις συναντώ.
Έχω φίλες επιφανειακές. Φίλες που δεν προχώρησαν ποτέ στην ουσία μα παρέμειναν στα ρηχά.
Έχω φίλες πρόθυμες. Φίλες έτοιμες να με «φτιάξουν», να με διορθώσουν και να με περιποιηθούν.
Έχω φίλες απόμακρες. Φίλες που πάτησαν το φρένο γιατί πήγαινα πολύ γρήγορα…
Έχω φίλες που με πόνεσαν. Φίλες που το έκαναν γιατί δε με κατάλαβαν ποτέ.
Έχω φίλες που με πρόδωσαν. Φίλες που το έκαναν ακριβώς γιατί με κατάλαβαν.
Έχω φίλες «σκοτεινές». Φίλες που αντέχουν το μυαλό μου.
Έχω φίλες αληθινές. Φίλες που δεν τις βλέπω ποτέ αλλά είναι πάντοτε δίπλα μου.
Έχω φίλες που εμφανίστηκαν από το πουθενά. Φίλες που έγιναν «χρυσοί δίσκοι» της ζωής μου εν μια νυκτί… Εν μια νυκτί προσπελάσαμε μαζί το ανέφικτο και κοιταχτήκαμε σαν να γνωριζόμαστε χρόνια.
Έχω φίλες που δοκιμάζονται ακόμα. Φίλες που δεν ξέρουν ούτε εκείνες τι θέλουν από μένα και αν αντέχουν.
Έχω φίλες που με αγαπούν. Φίλες που με ξέρουν και από την καλή και από την ανάποδη …και όμως με αγαπούν.
Έχω φίλες «πρώην». Η χειρότερη μορφή της λίστας… Άπαξ και μπήκαν εκεί δεν υπάρχει γυρισμός. Φίλες που κατάφερα να πώ ότι δεν γνώρισα ποτέ.
Έχω φίλες που με περιμένουν στη γωνία. Φίλες που αργά ή γρήγορα θα το μετανιώσουν.
Έχω φίλες που παραμέλησα. Φίλες που έχασα από λάθος.
Έχω φίλες που θέλω να κρατήσω για πάντα στη ζωή μου… Φίλες που έβαλαν το λιθαράκι τους η καθεμία ξεχωριστά και με το δικό τους ιδιαίτερο τρόπο ώστε να γίνω αυτό που είμαι σήμερα.
Α small tribute...
«The Dutch girl». Ψηλή και αγέρωχη… η Thatcher του Lieden. Η προσωποποίηση της καθαρότητας του λόγου. Η ομορφιά που πηγάζει από μέσα και σε ζεσταίνει, σε προστατεύει. Σχέση ποιότητας… Σχέση ζωής. Η εμπιστοσύνη - Βασιλιάς.
«Η Γιούλη». H κοπέλα που με ενέπνευσε να δημιουργήσω την φράση “I love you so…” και το γέλιο της η απόδειξη ότι η φράση «Έμπαινε καπετάνιε σημαίνει ότι είσαι γκόμενα μου» είναι one of a kind. Τα «ανοιχτά» αυτιά. Το μαξιλαράκι… Οι ριζωμένες καλά στο έδαφος και απόλυτα μοιρασμένες στιγμές. The past, the present and the future. Η μνήμη μου όταν τείνω να ξεχάσω τη δική μου.
«Το μελαχρινάκι». Το κορίτσι από τoν πλανήτη των συναρτήσεων. Το τέλειο σαγόνι. Γοητευτική σαν το μπαμπά της. Αέρινη, θετική, αποφασισμένη. Ατρόμητη και σίγουρη για το κάθε της βήμα. Προστάτης της αξίας της. Η συντροφιά της κορυφής. Η αισιοδοξία. Η αδυναμία μου.
«Η γυναίκα αράχνη». Έτοιμη για όλα. Ο μόνος μου σύνδεσμος με το Άγιο Πάσχα και τα Θεία γενικότερα. My partner in crime. Η «γεννήτρια» των πιο wild αναμνήσεων μου. Ο προσωπικός μου «ανασκαφέας». Η πρόκληση. Η ανάφλεξη (!). H αναταραχή. Τα κύματα. Το ανήσυχο πνεύμα. Η ευκολία του να κάθεσαι και να απολαμβάνεις μαζί της τη σιωπή χωρίς να δικαιολογείσαι.
«Η μανταμίτσα». Ο αόρατος συνεπιβάτης μου στα υποτιθέμενα αλλά σχεδιασμένα μέχρι τελικής πτώσεως ταξίδια. Η δική μας «κονδή». Το χαριτωμένο ρακούν. Η θετική εξέλιξη των προσπαθειών και η απόδειξη ότι τα «ρευστά» μπορούν να γίνουν «στέρεα». O private trainer των αγκαλιών. Η σιγουριά. Το κινούμενο αφρόλουτρο.
«Το γατάκι». Άνθρωπος με χρώματα και βλέμματα κα τρέλα. Η φωνή. Ανισορροπία και ισορροπία μαζί όπως έχει δηλώσει. Η φίλη που μου στέρησαν τα χρόνια. Οι ομοιότητες τρομαχτικές, οι διαφορές ενδιαφέρουσες και επιβλητικές. Η πνοή. Το προσωπικό μου στοίχημα. Το εναλλακτικό. Το αντιδραστικό. Το απαραίτητο. Η συγκάτοικος στο όνειρο.
«Το Νουλάκι». Πανέμορφη. Αγνή, άπιαστη και απόμακρη. Η μάχη που έδωσα και κέρδισα. Η θέληση και η προθυμία να μάθει. Η αποχή αρνητικών συναισθημάτων. Η αποδοχή των παθών. Η ανακούφιση. Το κορίτσι που αγγίζει. Το κορίτσι που μου έλειψε… Το κορίτσι που με κάνει να σκέφτομαι σκουλαρίκια!
Σταματάω εδώ… Αν συνεχίσω θα χαθεί η αξία.
Σας ευχαριστώ πολύ :)
Δεν εχω λογια dude...Οπως πολυ ουσιαστικα διατυπωσες αν συνεχισω θα χαθει η αξια ;)
ΑπάντησηΔιαγραφή