Miss Izzy - Αύγουστε καλέ μου μήνα να'σουν δύο φορές το χρόνο

Για πρώτη φορά στη ζωή μου έζησα το καλοκαίρι όπως το ζουν χιλιάδες άλλοι άνθρωποι στον κόσμο. Πήρα την άδεια που δικαιούμαι και περιόρισα την πιο ζεστή εποχή του χρόνου σε δέκα μόνο ημέρες. Αυτό ήταν το καλοκαίρι μου...

Προσπάθησα να καρπωθώ τα όσα είχαν οι ημέρες να μου δώσουν (για να είμαι ειλικρινής τα λίγα που λανθασμένα καθόρισα εγώ και επέτρεψα στον εαυτό μου να απολαύσει) και εν μέρει τα κατάφερα. Εν μέρει…

Μαθημένη πια από τα φετινά μου λάθη υποσχέθηκα στον εαυτό μου, σήμερα την πρώτη μέρα που επέστρεψα στο γραφείο, το επόμενο μου καλοκαίρι να είναι γεμάτο από ιδιαίτερες ιστορίες πλημμυρισμένες από σκηνικά ξεχωριστά που συμβαίνουν μονάχα μια φορά. Και είναι απλό… αρκεί να αφήσει κανείς το μυαλό του ελεύθερο και χαλαρό έχοντας όμως πάντα τη θέληση να το κρατά ενεργοποιημένο. Έτσι γεννιούνται οι καλύτερες στιγμές.

Στιγμές όπως η παρακάτω:

Καθώς πλησίαζε το τέλος των διακοπών βρέθηκα σε μια ξαπλώστρα σε ένα απόμερο ξενοδοχειακό συγκρότημα της πόλης μου. Κάποια στιγμή πήρε το μάτι μου στη θάλασσα ένα κοριτσάκι που επιχειρούσε να κάνει για πρώτη φορά θαλάσσιο σκι. Όλη της η οικογένεια είχε ανέβει στο σκάφος θέλοντας έτσι να την ενθαρρύνει στις πρώτες της προσπάθειες. Είχαν περάσει 20 ολόκληρα λεπτά και το καημένο κατέληγε συνεχώς βυθισμένο στο νερό. Aδιάφορη πια για το «ατυχές» σκηνικό αποφάσισα να στρέψω το βλέμμα μου αλλού ώσπου ξαφνικά άκουσα φωνές, σφυρίγματα, παλαμάκια κτλ. Κοίταξα γρήγορα και είδα το κοριτσάκι να έχει σταθεί στα πέδιλα πάνω στην επιφάνεια του νερού για 4 δευτερόλεπτα. Οι δικοί της ήταν εκστασιασμένοι! Μια αποτυχημένη (στην ουσία) προσπάθεια αγκαλιάστηκε τόσο τρυφερά λες και το μικρούλι τους είχε μόλις καταρρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ σε κάποιο άθλημα. Η πραγματικότητα -μεταξύ μας- είναι ότι δεν έκανε σκι… Έκανε όμως το πρώτο βήμα. Ένα κορμάκι τόσο δα μικρό πάλευε για ώρα χωρίς να τα παρατήσει. Γιατί; Γιατί είχε κίνητρο. Θα την έβλεπε η μαμά της και θα χαιρόταν... και εκείνο εν συνεχεία θα φούσκωνε σαν το παγώνι!

Αυτή η μαμά θέλω να γίνω… Αυτά τα καλοκαίρια θέλω να θυμούνται τα παιδιά μου. Θέλω τα 4 ολόκληρα δευτερόλεπτα στην επιφάνεια του νερού να τους μείνουν αξέχαστα.

4 δικά τους δευτερόλεπτα που θα τους στείλουν σαν πύραυλο στον ουρανό.